बाई बी ‘मानुस’ असती …..?

                                                      ‘ती’  नवी नवेली  
                                                       डोळ्यातले स्वप्न। ….!
                                                       नव्याचे नऊ  दिवस
झाले भग्न   ….!
                                                       पहिल्याच दिवाळीत
                                                       फाड़ फाड़ थोबाडीत   ….!
                                                       चार बुकं शिकून
                                                       मास्तरिन झालीस   …?
                                                       हाताला पिरगळुन
                                                       कोप-यात ढकलली   …!
                                                       सासुनं देऊन हात   ….
                                                       अगं  नवराच तो  ….
                                                      त्याला कसली मात  ….!
                                                      नव-याला प्रश्न करतीस   …?
                                                      मग खायची लाथ  ….!!!
                                                      शिकून शहाणी झालेली   …
                                                      बाई बी ‘मानुस’ असती
                                                      याची जाण आलेली  …!
                                                      कदी मदी  प्रश्न करायची
                                                      पण ….
                                                     उत्तराच्या बदल्यात
                                                     थोबाडीत बसायची   …!
                                                    …… आता ती आत आत मिटलेली
                                                     आसवं पुसून   … आवंढा गीळायची
                                                     सुजलेल्या चेह-यानं
                                                     पाणी भरायची
                                                     सडा सारवण करून
                                                     निमूट सारे ऐकायची
                                                     वाटलंच काही मनावेगळ
                                                     तर  … लगेच मन आवरायचि   ….!!
                                                     बुकात शिकलेल्या
                                                    सगळ्या  गोष्टी
                                                    सरपण म्हणून
                                                    चुलीत ढकलायची   ….!!!
                                                    अनं   ….
                                                    रोज रात्री  पुसलेल्या
                                                    रांगोळीत  ….
                                                    सकाळी   ….
                                                    नव्या निश्चयाचे   …
                                                    नवे   रंग भरायची   ……!!!

                                                                                                         “समिधा “

2 Comments