Category: मराठी कविता

मनी उमटल्या अनेक छटा दडपलेल्या भावनांच्या कधी धूसर , कधी गर्द जीवनातील रंगाच्या .   नजरेतुनच भाव कळे अंतरीचा कधी प्रेमाचा कधी क्रोधाचा झुकती नजरही बरेच काही सांगे

पाहिले तिला मनाचे भान उडाले मन नाचायला लागल , मन जाळायला लागल मन उड्या मारायला लागल मन गोंधळून गेल , मन हरवून गेलं.   मन लाजल , मन

मोत्यांनी चमकते हिरवेगार शिवार कधी पाहायलाच मिळाले नाही राखाडा मातींत पडलेली धस्कट टोचत राहिली पायांना विव्हळत राहिलो वेदनांनी तरीही धरणाचा पाणी मिळाल नाही   ते आले अनुदानाची भिक

सकाळ-सकाळी दोन्ही सुना आज लागल्या कल-कलू , गप्प बसलेले नवरे आता मधेच लागले बोलू .   बोलता-बोलता हमरी-तुमरी बाचा-बाची वाढली , धाकय्यान मग एक नवीच युक्ती शोधून काढली

भोग नाही सरले देवा जोग पाहिला मागुन राग आला जीनागाणीचा राग पहिला गावून बघ आली कारे विठू तुझ्या पंढरीला जाग रात उभ्या जलमाची मीही पाहिला जाळून   जळणाऱ्या

प्रेमात तुझ्या पडून सखे , वाटायचा जीवनात तरलोय मी, पण मन तुझ्या ताब्यात देऊनही प्रेमातच अधिक हरलोय मी .   प्रेमातच पडल्यानंतर वाटायच प्रेमामुळे अधिक बहारलोय मी ,

प्रेम -ब्रेम प्रेम- ब्रेम ते काही नसते क्षणिक सारेच नाटक असते दोघांचाही स्वार्थ असते बदनाम ते त्यागा करते हृदयाशी उगा बंध जोडते मेंदूलाही कमी लेखते स्वप्नांचेच इमले रचते

शिक्षक आई – बाबांनी आम्हास जीवन दिले पण जीवन कसे जगावे तुम्ही शिकविले … आई- बाबाने आम्हास जेवणाचे ताठ वाढून दिले ते जेवण कसे आणि किती खायचे तुम्ही